ساري تا تهران ۲۷۷ كيلومتر فاصله دارد و آب و هواي آن معتدل و مرطوب است. ساري مركز استان مازندران است و قبل از اسلام بنا شده است. بناي اين شهر را به "طوس بن نودر" نسبت ميدهند. مسجد بزرگ ساري اوّلين بنايي است كه در سال ۱۴۰ هجري قمري، توسط مسلمانان احداث شده است.شهر ساري در سال ۲۹۸ هجري قمري، توسط اقوامي كه از پيرامون درياي خزر به آن هجوم آورده بودند به آتشكشيده شد و در اوايل قرن چهارم نيز در اثر سيل صدمات بسيار ديد و خراب شد. ساري در زمان سلطان محمّد خوارزمشاه و نيز بعد از آن، در حمله مغول آسيب فراوان ديد. در در زمان شاه عباس اوّل صفوي بناهاي مهمّي درساري ساختند. هنگامي كه زنديه طبرستان را فتح كردند، مركز طبرستان، از ساري به بارفروش (بابل كنوني)منتقل شد. در دوره آغا محمّدخان قاجار (۱۲۰۰ - ۱۲۱۱ ه.ق) مركز مازندران، مجدداً از بارفروش به ساريمنتقل گرديد، بهمين جهت آباداني و عمران آن رونق يافت. ساري امروز يكي از شهرهاي زيباي استان مازندران و شمال كشور است كه با عبور راه آهن از كنار شهر و احداث خيابانها و ساختمانهاي دولتي و خصوصي بارديگر رو به آباداني نهاده است
مهمّترين محورهاي ساحلي مازندران كهقابليت توريستي فوق العادهاي دارند، عبارتند از: محور رامسر - علم ده، محور علمده - بابلسر و محور بابلسر،فرح آباد و بهشهر
مجموعه صفوي فرحآباد - ساري
اين مجموعه در ۲۸ كيلومتري شمال ساري در روستاي فرحآباد واقع شده و درزمان شاهعباس صفوي از مهّمترين بناهاي شمال ايران محسوب ميشد، به همين دليل كاخ سلطنتي، مساجد،مدارس، بازار، حمام، پل و باغ در آن احداث شده بود كه متأسفانه توسط يك دسته از قزاقان شورشي روسيهتزاري تخريب گرديد. از اين مجموعه تنها ساختمان مسجد تا اندازهاي از گزند روزگار مصون مانده كه به شيوهچهار ايواني است و يك حياط مركزي دارد. بناي مسجد فرحآباد از نقطه نظر ويژگيهاي معماري، تعدد وفراواني اتاقها و حجرههاي جبهههاي شرقي، غربي و شمالي قابل توجه است و به احتمال زياد به عنوانمدرسه مورد استفاده قرار ميگرفته است. ساختمان مسجد (مدرسه) فرحآباد، امروزه پس از تعميرات اساسي دروضعيتي بهتري قرار گرفته و داراي جاذبه و ارزشهاي سياحتي است. ديگر عناصر اين مجموعه از جمله كاخشاهي (جهاننما) به مرور زمان در شرف ويراني قرار گرفتهاند.
چالوس
چالوس از شهرهاي قديمي استان مازندران است كه در جلگه ميان سواحل درياي خزر واقع شده است. نام اين شهر در گذشتههاي دور، سالوس يا شالوس بوده است كه در پيرامون آن دو شهر كوچك ديگري بنامكبيره و كچه نيز وجود داشته است. صاحب مرآت البلدان مينويسد، بعضي از علماي جغرافيا، چالوس را ازآباديهاي طبرستان دانستهاند. محمدبن اويس از امراي دوره تسلط خلفاي عرب، پسر خود احمد را به حكومت چالوس گمارد. شهر چالوس در زمان حمله امير تيمور تخريب شد و سپس تا قرنهاي متمادي به صورتروستائي كوچك درآمد. در دهه اول قرن حاضر (۱۳۱۰ ه.ق) با پشتيبان دولت وقت آرام آرام به شهر سازمانيافتهاي تبديل شد و امروزه به شهري زيبا با امكانات فراوان جهانگردي تبديل شده است.